Chirurg stomatolog w Krakowie

Chirurgia stomatologiczna to dziedzina stomatologii, która zajmuje się leczeniem operacyjnym zębów, jamy ustnej i okolic przyległych. W zakres chirurgii stomatologicznej wchodzi wiele zabiegów w obrębie jamy ustnej: ekstrakcja zębów, resekcje, zabiegi implantologiczne, chirurgia protetyczna, czy zabiegi przyzębia. Głównym celem chirurgii stomatologicznej jest przede wszystkim usunięciem zębów, które nie mogą być poddane leczeniu zachowawczemu. Stosowanie coraz bardziej zaawansowanych metod leczenia oraz nowoczesne urządzenia pozwalają na eliminację nawet bardzo złożonych problemów dentystycznych.

Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami usług w zakresie chirurgii stomatologicznej, oraz do umawiania wizyt na zabiegi, które wykonujemy w naszym gabinecie w Krakowie.

Czym zajmuje się chirurg stomatolog?

Głównym zadaniem chirurga stomatologicznego jest diagnostyka i leczenie pojawiających się w obrębie jamy ustnej patologii. Poza tym chirurg stomatolog zajmuje się też wspomaganiem procesów leczenia, które są przeprowadzane przez lekarzy innych specjalizacji stomatologicznych. Najczęściej pomoc chirurga jest niezbędna w trakcie leczenia wad zgryzu przez ortodontę oraz w trakcie odbudowy zębów z zastosowaniem implantów zębowych lub metod protetycznych. Często pomoc chirurga stomatologa jest też niezbędna w trakcie prowadzenia leczenia zachowawczego.

Wykonywane przez chirurga stomatologicznego zabiegi wspomagające pracę innych specjalizacji mają na celu umożliwienie im wykonywania niezbędnych zabiegów. Najczęściej z pomocy chirurga korzystają ortodonci. Przed rozpoczęciem u pacjenta leczenia ortodontycznego, najpierw konieczne może być usunięcie pojedynczych zębów, w celu uzyskania więcej miejsca w łukach zębowych do prawidłowego ustawienia innych zębów. Z kolei w implantologii leczenie chirurgiczne najczęściej polega na wykonaniu sterowanej regeneracji kości.

Przyczyny występowania zębów zatrzymanych

Do podstawowych przyczyn zatrzymania się zębów należą:

• zbyt mały rozmiar szczęki uniemożliwiający wyrżnięcie się zęba/-ów,
• duże rozmiary zębów,
• torbiele zawiązkowe i guzy zębopochodne,
• występowanie zębów nadliczbowych,
• rozszczep szczęki,
• nieprawidłowa budowa anatomiczna zębów,
• uwarunkowania genetyczne,
• nieprawidłowy przebieg ciąży.

Jak przebiega zabieg ekstrakcji?

W głębokim znieczuleniu miejscowym chirurg nacina dziąsło, delikatnie znosi warstwę kości pokrywającą zatrzymany ząb. Ząb w całości lub jego fragment zostaje usunięty po uprzednim przecięciu, a rana zostaje zaszyta szwami na 7-10 dni. Koniecznością jest także usunięcie pozostałości zęba oraz fragmentów kości ze stanem zapalnym. Sam zabieg jest bezpieczny, a komplikacje po nim zdarzają się rzadko. U niektórych pacjentów mogą wystąpić, np. suchy zębodół, jednostronne porażenie czuciowe nerwu językowego lub nerwu zębodołowego dolnego. W takich przypadkach rekomendujemy odpowiednie środki uśmierzające ból i leki.

Podniesienie dna zatoki szczękowej

Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) jest zabiegiem przygotowawczym do leczenia implantologicznego i dotyczy osób, u których zbyt niskie położenie dna zatoki szczękowej uniemożliwia wprowadzenie implantów zębów. W przypadku utraty zębów, kość wyrostka zębodołowego zanika, a dno zatoki obniża się. Dochodzi wówczas do sytuacji, w której wysokość kości jest zbyt mała, aby wprowadzić implanty. Ich końce znalazłyby się w świetle zatoki szczękowej, co jest niedopuszczalne. W takiej sytuacji zaleca się wykonanie zabiegu podnoszenia dna zatoki szczękowej poprzez spłycenie zatoki. Przed każdym zabiegiem z zakresu chirurgii stomatologicznej, lekarz stomatolog wydaje indywidualne zalecenia, np. stosowanie konkretnych past i płukanek do zębów, aby utrzymać odpowiednią higienę jamy ustnej.

Przebieg zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej

Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą otwartą polega na chirurgicznym wejściu do zatoki i umieszczeniu w jej dnie materiału kościozastępczego lub kostnego. Zaletą metody jest możliwość podniesienia dna zatoki w znacznie większym zakresie niż przy metodzie zamkniętej. Bardzo znaczącą zaletą jest także pełna dostępność do zatoki i możliwość kontroli wzrokowej przez chirurga. W przypadku podnoszenia dna zatoki w niewielkim zakresie zabieg często połączony jest z wprowadzeniem implantów.

Wprowadzenie implantów można połączyć z podnoszeniem dna zatoki w sytuacji, w której ilość kości własnej pacjenta dostępnej przed zabiegiem, zapewnia właściwą stabilizację pierwotną implantów. Analogicznie sinus lift otwarty o dużym zakresie, kiedy implanty nie uzyskałyby stabilizacji pierwotnej, wykonuje się zwykle kilka miesięcy wcześniej przed planowaną implantacją. Można także wykonać zamknięte podniesienie dna zatoki szczękowej z implantacją w tym samym czasie.

Przeszczepy bloczków własnopochodnej kości

W przypadku braku kości uniemożliwiającym wprowadzenie implantu i zastosowanie sterowanej regeneracji do zwiększenia podłoża kostnego, pod planowany wszczep śródkostny, wykonuje się przeszczepy bloczków kostnych pobranych z kości wewnątrzustnie lub zewnątrzustnie. Najczęstszym miejscem dawczym wewnątrzustnym jest żuchwa w okolicy bródkowej (okolica poniżej korzeni zębów przednich dolnych) lub kąt żuchwy (za ostatnim zębem).

Natomiast miejscem dawczym zewnątrzustnym (w przypadku dużych ubytków kostnych) jest talerz kości biodrowej. Pobrane i wymodelowane fragmenty kości, umiejscawia się w miejscach wcześniej zaplanowanych implantów, mocując je stabilnie do podłoża kostnego za pomocą śrub tytanowych używanych do stabilizowania złamań twarzoczaszki. Po okresie 4-6 miesięcy można przeprowadzić zabieg implantacji.

Sterowana regeneracja kości

Decydującym czynnikiem zmuszającym lekarza do zastosowania techniki sterowanej regeneracji tkanek kości jest uniemożliwiająca śródkostną implantację niedostateczna ilość i jakość kości własnej pacjenta. Jest to metoda, dzięki której możliwe jest odtworzenie struktur kostnych, a także utraconych tkanek przyzębia. Sterowana regeneracja kości pozwala na stworzenie odpowiednich warunków w jamie ustnej do wprowadzenia uzupełnień protetycznych i implantów. Zabieg ten jest powszechnie stosowany w terapii chirurgiczno-stomatologicznej.

Wskazania do zabiegu sterowanej regeneracji kości

• ubytek kostny wokół korzeni zębowych (spowodowany przez choroby przyzębia),
• ubytek kostny po ekstrakcji zęba,
• ubytek kostny po urazie,
• ubytek kostny po długoterminowym braku zębów,
• ubytek kostny przed wszczepieniem implantu,
• ubytek kostny po usunięciu torbieli lub guza.

Jak wykonuje się zabieg sterowanej regeneracji kości?

Po usunięciu zęba oczyszcza się dokładnie zębodół z zapalnie zmienionej i zakażonej tkanki. Następnie w zębodole umieszcza się specjalny materiał kościozastępczy. Kwestią zasadniczą dla chirurga jest niedopuszczenie do przemieszczania się komórek nabłonkowych oraz komórek powstających z tkanki łącznej w kierunku nowo powstałej tkanki kostnej. W tym celu stosuje się bariery fizyczne w postaci specjalnych błon – membran. Na koniec dziąsło zostaje zszyte.

Rozszczepienie wyrostka zębodołowego

Zabieg rozszczepienia wyrostka zębodołowego wykonuje się w przypadkach deficytu kości w wymiarze podniebienno-wargowym oraz językowo-wargowym. Istotą zabiegu jest wprowadzenie w rozwarstwiony wyrostek zębodołowy o prawidłowej wysokości implantów o pożądanej szerokości i w odpowiedniej pozycji. Dodatkowym efektem jest nadanie nowo utworzonemu wyrostkowi zębodołowemu właściwego kształtu.